ขับรถกันนะครับ? แต่บางครั้งสภาพถนนก็ทำให้เรารู้สึกไปได้ว่า นี่เรากำลังขับรถหรือว่าเรากำลังจะขับเครื่องบินน้ำอยู่กันล่ะเนี่ย ก็รู้สึกเหมือนว่ามันกำลังจะบินขึ้นไปอย่างไงอย่างงั้นซะ! คงจะไม่โดนถนนหลอกให้หลงประเด็นกันไปได้ขนาดนั้นหรอกนะครับ แต่หลายครั้งที่การขับรถในบริเวณที่มีน้ำท่วมขัง เรามักจะลืมไปว่าสมรรถนะของรถยนต์จะวิ่งได้ดีที่สุดก็คือ การวิ่งบนสภาพถนนที่ปกติ (ถนนแห้ง) ฉะนั้นเมื่อไหร่ที่ต้องวิ่งอยู่บนสภาพถนนที่ไม่ปกติ โดยเฉพาะถนนเปียก หรือถนนที่มีน้ำท่วมขัง การขับรถวิ่งผ่านน้ำด้วยความเร็วสูง อาจจะทำให้รถลื่นไถล หรือเกิดการหมุนของรถขึ้นมาได้ อาการเช่นนี้เรียกว่า อาการเหินน้ำ (Hydroplane) นั่นเองครับ
อาการเหินน้ำ หรือการลอยตัวของยางที่ไม่สามารถยึดเกาะถนนได้เนื่องมาจากความเร็วของรถและปริมาณของน้ำที่แทรกเข้ามาระหว่างล้อและถนน ทำให้เกิดลิ่มน้ำอยู่ที่ยาง การควบคุมทิศทางด้วยพวงมาลัย และการควบคุมการหยุดรถด้วยเบรก จะทำได้ไม่ดี บางครั้งถึงขั้นไม่สามารถควบคุมได้เลย ก็ขึ้นอยู่กับสภาพดอกยาง ปริมาณน้ำ และความเร็วของการขับรถในขณะนั้นครับ เปรียบเหมือนการขับเรือเร็ว การเล่นสกีน้ำ หรือการขับเครื่องบินน้ำนั่นแหละครับ ความเร็วที่เพิ่มขึ้นก็จะทำให้การลอยตัวมากขึ้นทำให้แล่นไปได้เร็วขึ้น แต่ว่าเรากำลังขับรถอยู่นะครับ ฉะนั้นก็จะต้องทำความเข้าใจและระมัดระวังกันเป็นพิเศษครับ การขับรถให้ช้าลงน้ำหนักรถก็จะเพิ่มมากขึ้น ทำให้การยึดเกาะถนนของยางทำได้ดี ความเร็วที่เกินกว่า 50 กม./ชม. ที่บริเวณน้ำท่วมขัง ดอกยางจะรีดน้ำได้ไม่ดี และถ้าดอกยางไม่ดีบวกกับความเร็วที่คุ้นเคยในชีวิตประจำวัน (100-120 กม./ชม.) อันนี้ก็ขอแนะนำว่า น่าจะขับเครื่องบินน้ำดีกว่าครับ คือจะได้เหินสมใจเลยครับ
